مقایسه بین الگوریتم‌های بهینه‌سازی برای تنظیم پارامترهای ارتباط کنترل‌شده مبتنی بر فازی در سیستم‌های کنترل شبکه

هدف این مقاله بهبود عملکرد سیستم‌های کنترل شبکه با استفاده از ارتباط کنترل‌شده با منطق فازی بهینه‌شده است. با استفاده از منطق فازی و تخمین‌گرهای بهینه فیلتر کالمن تعیین می‌شود که چه زمانی داده‌ها روی شبکه قرار گیرند تا ترافیک شبکه کاهش یابد. لازم به توضیح است که نیازی نیست که همواره اطلاعات روی شبکه ارسال شود و اندازه‌گیری‌ها به‌صورت محلی قبل از ارسال پردازش می‌شوند. در این مقاله، از الگوریتم‌های بهینه‌سازی مبتنی بر جمعیت برای تنظیم پارامترهای سیستم فازی کنترل منطق ارتباطی استفاده می‌شود. عملکرد کنترل‌کننده‌های تنظیم‌شده با استفاده از نتایج به‌دست آمده از الگوریتم‌های بهینه‌سازی ازدحام ذرات، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم رقابت استعماری، الگوریتم بهینه‌سازی بر پایه جغرافیای زیستی، الگوریتم کلونی مورچه‌ها مقایسه می‌شوند. روش به‌دست آمده بر روی دو سیستم جرثقیل سقفی شبکه‌شده با مشخصه‌های غیرخطی شبیه‌سازی می‌شود. نتایج شبیه‌سازی اعتبار روش پیشنهادی را اثبات می‌کند. درحالی‌که همه الگوریتم‌ها نتایج قابل قبولی ایجاد کرده‌اند، بهترین عملکرد در استفاده از الگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذرات از لحاظ کمینه‌کردن تابع هدف و خطای ردیابی مشاهده شده است و نشان داده می‌شود این الگوریتم قادر است مشکل هماهنگ‌سازی دو جرثقیل تحت شبکه به هنگام جابه‌جایی بار با حجم بالا را، با کارآیی بالا حل کند.